Yogi is verdwaald

Om 06.30 uur gaat de wekker, vlug uit bed, douchen, tanden poetsen, wat snacks en drinken in de tas en op naar het Yart-busje. Precies op tijd (07.18 uur) rijdt ie voor; we hebben een ritje van een uur voor de boeg met prachtig uitzicht. Bij de Yosemite Lodge een tripje geboekt naar Glacier Point, het hoogste uitzichtpunt van het park, een half uur later konden we al mee. We hadden een grappige chauffeur/gids met een goede tip: "we gaan nogal hoog, dus als je hoogtevrees hebt, kun je het beste je ogen sluiten" met de toevoeging "I always do..." dat beloofde nog wat voor de komende 4 uren... Na een half uurtje plotseling de bus vol in de ankers en paniek; vlak langs de weg zitten een moeder beer en 2 jonkies op hun gemak van de bladeren aan de bomen te eten !! een geweldig mooi tafereel wat onze chauffeur/gids deze zomer ook nog niet van zo dichtbij had meegemaakt. Toen de file achter ons Nederlandse vormen had aangenomen toch maar besloten door te rijden. Op Glacier Point aangekomen werden we overvallen door de schoonheid van Yosemite, what a view !! Je hebt een overzicht over de gehele Yosemite Valley met de watervallen (stroomden door watertekort niet erg hard) en oa the Half Dome. We zijn er reeds aan gewend dat op zo`n hoog punt, "gewoon" alles is; souvenirswinkeltjes, toiletten, een restaurantje, alleen de Mac ontbrak.

Karin en Ivar hadden besloten niet met de bus mee terug naar beneden te gaan maar de 4 mile trail naar beneden te nemen, Sera en ik vonden het wel goed. Toen we terug reden wederom paniek want de beren zaten nog in buurt van het punt van de heenweg alleen nu niet meer in de bladeren maar helemaal in het zicht op een paar meter afstand, ik zal kijken of ik het filmpje hier op kan zetten. Onze chauffeur vertelde nog een anekdote van enkele weken daarvoor, toen de Rangers 's avonds een feest hadden in het park en 's middags al de taarten waren afgeleverd; toen ze 's avonds aankwamen bij het Rangers Home, bleken 4 taarten te zijn opgegeten, en de dader lag er bij te slapen.... ik wist het toen zeker: Yogi is verdwaald; hij woont niet meer in Yellowstone maar in Yosemite !! ik vond het ook al zo raar dat we Yogi niet hadden gezien in Yellowstone....

De hike van Karin en Ivar bleek iets langer en iets moeilijker dan gedacht, dus Sera en ik hadden al van alles kunnen ondernemen voor dat Ivar en Karin terug waren. Hebben we niet gedaan want ze hadden goeie wifi in het restaurant in the Lodge, en goeie wifi is heilig voor onze opgeschoten pubers... alleen dan leven ze en kunnen ze de rest van de wereld bedienen, via Whatsapp, Facebook, Snapchat, Instagram en wat nog niet meer, ze zouden eens wat missen wat aan de andere kant van de wereld gebeurd... dat ze hier veel missen deert ze niet; Papa filmt toch alles en dan krijgen we gelukkig alleen de highlights te zien, dat halen we thuis wel in een uurtje in.....

Toen Karin en Ivar gebroken en verbrand terug waren en weer helemaal "Toppie" waren na een cola en 2 refills, besloten we de middag af te sluiten met een uurtje fietsen door de Valley. Was leuk, weer op een andere manier het park gezien en beleefd, Sera spotte nog een jong hert (ofzo) die iets van het fietspad lag te herkauwen, ... hij leek ons niet zo fit, want wat we ook deden hij bleef gewoon liggen en een beetje ongeïnteresseerd naar ons kijken, we weten achteraf niet zeker of ie wel echt was; het blijft een park in Amerika...

Met het busje terug naar de camping, ff zwemmen, wat gegeten, filmpje gekeken en slapen, de volgende morgen (niet heel vroeg) naar Lake Tahoe.