Canal Street

New Orleans, weer een punt op de bucketlist afgewerkt. Bayou Segnette State Park is een schitterend mooi park net buiten de ring rond New Orleans in de wijk Westwego. Een wijk vol met haventjes, visafslagen, visrestaurantjes en armoede. Het park heeft een boat launch en een golfslagbad en een zeer mooi RV gedeelte, alleen verder was het aller on-Amerikaans !! geen shutlle, busje, public transportation, zelfs Uber liet het afweten. We konden met de RV naar de Mississippi kade rijden in Algiers en daar de ferry pakken naar downtown New Orleans, de RV konden we op een bewaakt parkeerterrein langs de terminal laten staan voor $ 10,- per dag. Dus dat maar gedaan en in een klein uurtje zaten we in het zonnetje met een een temperatuur van ruim 20 gr.C. in een Hop on Hop off bus in New Orleans. Het is trouwens niet New Orliens maar New Órléàns ! op zijn Frans dus, volgens de residents of New Órléàns. Eerst maar een compleet rondje om een goede indruk te krijgen hoe de stad in elkaar zit. We komen langs een monument ter nagedachtenis van de elf overleden werknemers van boorplatform Deepwater Horizon dat in 2010 voor de kust van New Orleans in de Golf van Mexico ten gevolge van het niet nakomen van veiligheidsvoorschriften ontplofte en zonk. Bij Jackson square eruit en daar alvast wat muziek en acrobatiek opgezocht. Daarna The French Quarter in en uiteindelijk uitgekomen in Bourbonstreet (overigens niet genoemd naar de whiskey maar naar het Frans/Spaanse/Italiaanse koningshuis De Bourbon, dat laatst officieel nog uitgebreid is met 1 lid; een buitenechtelijk kind van onze eigen Prins Carlos, de oudste zoon van Prinses Irene die in een duister verleden getrouwd was een een Bourbon-telg). Op Bourbonstreet is het net als in Nashille (Broadway) en Memphis (Bealestreet) feest, overal (vrnl Jazz) muziek en veel jeugd met take away cocktails op straat. Niet echt ons ding dus.... Hoe bewaakt het parkeerterrein langs de terminal was vroegen we ons eigenlijk af toen we de "bewaker" in Bourbonstreet in het feestgedruis zagen..... ff wat gegeten en met mate gedronken want we moesten nog met de Camper van Algiers naar Westwego rijden (ongeveer 20 minuten waarvan het meeste over de Westbank Express Way). De volgende morgen nog een keer hetzelfde rondje gemaakt en nu een bezoek gebracht aan het Louis Armstrong Park. Een belangrijk park in de slavernij geschiedenis van (het zuiden) van de USA. Een plein in het park is het Congo Square, op dat plein mochten de slaven zich onderling vermaken en zo is daar lang geleden de Jazz muziek ontstaan (met eigengemaakte instrumenten). Foto's gemaakt van Satchmo en de mooie omgeving en toen via The French Quarter en het Jackson Square terug naar de camper, want die middag stond er nog een boottochtje door het moeras op het programma (Swamptour) bij Jean Lafitte in Marrero (een wijk verder dan Westwego. Met 30 welwillende Amerikaanse toeristen op een bootje en een kapitein die zichzelf erg grappig vond, dan weet je het wel....... (when a alligator jumps on the boat, don't throw it on me ! I'll throw it back !! Al met al een leuk tochtje met een schitterende omgeving waarin we ook nog wat alligators, reuzenschildpadden, een Amerikaanse Eagle en wat ooievaarachtige watervogels hebben gezien. Zoals ik al eerder zei steek je van zo'n Hop on Hop off rondje ook altijd wel wat feitjes en weetjes op; New Orleans bestaat ECHT uit 2 delen; het Amerikaanse deel en het Creoolse deel, deze twee werelden worden gescheiden door Canal street; witte huizen tegen gekleurde huizen, hoogbouw tegen laagbouw, toerisme (French quarter) tegen business, arm tegen rijk, zelfs de (doorlopende) straten heten voor en na Canal street compleet anders. De donkere mensen in New Orleans zijn ook niet Afro-Amerikaans maar Creools !. Aangezien New Orleans over het algemeen arm is zie er ook veel (inventieve) bedelaars met borden als: "I'm too ugly to be a prostitute" en "I don't need much, i only want to support my child". Opvallend waren de lange smalle gekleurde huizen met een rode voordeur; ze noemen ze "shotgun houses" omdat ze makkelijk te raken zouden zijn.....

Gisteren via de Whitney Plantation in Wallace naar onze huidige stek in het Indian Creek recreation Area in Woodworth in het midden van de staat Louisina gereden. The Whitney Plantation is (naar hun zeggen) het enige museum over de slavernij wat echt over de slaven gaat en niet over de eigenaren. Over het leven en sterven van de slaven, geëerd met vele gedenkplaten, standbeelden en vooral verhalen, ondersteund door enkel authentieke woningen, cellen, gezamenlijke keuken en kerk. Een erg indrukwekkend stukje zwarte geschiedenis van de USA. Ze hadden de camping goed verstopt want het opgegeven adres was met de GPS niet bereikbaar......vertelden ze ons bij aankomst. Telefonisch toch het juiste adres gekregen en toen wel gevonden; hoe mensen een campground in the middle of nowhere volgens hun moeten vinden zonder GPS verteld het verhaal niet..... Wel verreweg de mooiste plaats tot nu toe op een camping, 2 meter van het water !! het is mooi weer (22 gr.C) en we gaan zo vuurtje stoken en BBQ-en. In de winkel van een dame 2 zakken stookhout gekregen omdat de cassiere de prijs niet kon achterhalen; "put it on my tab, when you know the price" zei ze, ze kreeg nog een hug van Karin als dank.

Morgen een lange rit voor de boeg; naar het rijke Dallas, hopelijk morgenmiddag nog de assassination van John F Kennedy oplossen en zaterdag St.Patricksday Parade en concert; we zijn benieuwd.